احداث حدود 4500کیلومتر خط آهن در طول 30 سال با وجود مدرن ترین و سریع ترین تجهیزات نشان از بی توجهی عمیق به توسعه ریلی طی سالهای گذشته دارد. در این مدت بیش از 50هزار کیلومتر مسیر جاده ای در ایران آسفالت و دو یا چند خطه و نوسازی شد در حالی که هزینه احداث یک کیلومتر بزرگراه با یک کیلومتر راه آهن برابر است. از طرف دیگر تعداد لوکومتیو های فعال در ایران هم اکنون حدود 380 دستگاه است و در مجموع ناوگان لوکوموتیوی ایران فرسوده و اکثر آنها عمری بالای 25 سال دارند. در حالی که    می بایست اکنون بیش از 1000 لوکوموتیو با عمر مناسب در اختیار داشته باشیم. مصرف سوخت در لوکوموتیو یک ششم کامیون و یک هشتم تریلی است و این درصورتی است که کامیون ها و تریلی ها مصرف استاندارد داشته باشند که هم اکنون چنین نیست و حدود 300هزار کامیون و تریلی در کشور وجود دارد که حدود 2 برابر حد استاندارد انرژی مصرف می کنند.  

 

هزینه  انرژی مازاد این کامیون های فرسوده در سال برابر هزینه خرید 1000لوکوموتیو مناسب یا احداث چند هزار کیلومتر خط آهن جدید است. اکنون به علت کمبود لوکوموتیو از 22 هزار واگن باری و 1500واگن مسافری کشور استفاده بهینه نمی شود و زمان بسیار زیادی از عمر ناوگان ریلی بی تحرک هدر می رود به واگن های باری فقط اجازه تردد 200 تا 250کیلومتر در 24 ساعت داده می شود که یکی از دلایل اصلی آن کمبود لوکوموتیو در ناوگان ریلی کشور است. شبکه ریلی ایران با مشکلات زیادی دست به گریبان است یک خطه بودن مسیر ها که منجر به اتلاف بسیار شدید وقت و منابع می شود بن بست بودن اکثر مسیرها یعنی وقتی قطار از یزد به بندرعباس می رود تنها گزینه پیش رو برگشت از همین مسیر است و حتی اگر برای مسیرهای دیگر بار به وفور هم باشد قطار باید بیشتر اوقات بدون بار به مقصد برگردد یا زمان زیادی تلف نماید و چند روز واگن ها متوقف بمانند تا بار برای برگشت داشته باشند.

وزیر محترم  راه اعلام نمود که یکی از گلوگاه های  توسعه ریلی نداشتن خط تولید ریل در ایران است اما وقتی شرکت ذوب آهن اصفهان به جد مصمم به تولید ریل در ایران شد  از آن حمایت نمی شود و اکنون پس ازگذشت  یک سال از نمایش بزرگی که برای تولید ریل در ایران راه انداخته شد هنوز قراردادی با شرکت ذوب آهن برای تکمیل خط تولید ریل یو 33 و احداث خط تولید ریل یو آی سی 60 منعقد نشد و گویی همه شعار ها و وعده های  قبلی به فراموشی سپرده شده است.

کم توجهی به توسعه شبکه ریلی همچنان ادامه دارد و مردم اصفهان و مشهد و تهران باید سالهای سال در آرزوی قطار پر سرعت انتظار کشیده و مردم دیگر شهرهای کشور نیز همواره این نگرانی و اضطراب را با خود داشته باشند که عزیزان و نزدیکانشان در سفرهای بین شهری کشته یا زخمی شوند چرا که اراده واقعی و محکمی برای توسعه شبکه ریلی در ایران مشاهده نمی شود.

در صورتی که روزی آرزوی مردم محقق شود و قطار پر سرعت اصفهان تهران راه آندازی شود  مردم بدون استفاده از هواپیما و با امنیت و آسایش مسیر اصفهان تهران را در مدت 2 یا 2.5 ساعت خواهند پیمود یا زائران امام رضا با امنیت و آرامش به ملاقات امام و مولای خویش می روند و با آرامش خاطر با این امام عزیز سخن خواهند گفت.  اکنون حمل و نقل از مهمترین دغدغه های مردم است و راه حل اساسی نیز توسعه سریع شبکه ریلی است پس به خود آیید ومسیر آبادانی و توسعه کشور را باز کنید.

سید حسین میرافضلی

+ نوشته شده در  جمعه ۲۷ فروردین ۱۳۸۹ساعت 9:57  توسط سید حسین میرافضلی   |