یک نیروگاه گازی سالانه هزار مگاواتی سالانه حدود 1.7 میلیون تن گاز مصرف می کند و حدود 30 میلیون تن گاز co2 و نیتروژن و ... با دمای حدود 600 درجه از دودکش نیروگاه خارج می شود با 30 میلیون تن گاز با دمای 600 درجه می توان سالانه دمای 60 میلیون آب را از 20 درجه به 80 درجه رسانید. با این میزان آب داغ می توان نیاز حدود یک میلیون نفر به آب داغ را در طول سال تامین نمود.

چند نمونه معروف از نیروگاه های تولید برق و آب داغ مورد نیاز شهرها عبارتند از:

۱. نیروگاه‌های منطقه‌ای در کشورهای شمال اروپا (به ویژه دانمارک، سوئد، فنلاند):

· در کپنهاگ (دانمارک)، شبکه‌های عظیم توزیع آب گرم شهری (District Heating) وجود دارد که منبع حرارتی اصلی آن‌ها، نیروگاه‌های زباله‌سوز و نیروگاه‌های گازی/چرخه ترکیبی با سیستم بازیافت حرارت است.

· به‌طور مثال، نیروگاه Avedøre در دانمارک علاوه بر تولید برق، آب گرم و بخار برای گرمایش منازل و تأسیسات صنعتی تأمین می‌کند.

۲. روسیه و اروپای شرقی:

در شهرهایی مانند مسکو، سن پترزبورگ، ورشو و پراگ، سیستم‌های district heating گسترده‌ای وجود دارد که اغلب از نیروگاه‌های حرارتی بزرگ (عموماً با سوخت گاز یا زغال‌سنگ) تغذیه می‌شوند.

۳. نیویورک، ایالات متحده:

· سیستم بخار (Steam System) معروف Consolidated Edison بخشی از مراکز تجاری و آپارتمان‌های منهتن را با بخار یا آب داغ (از طریق نیروگاه‌های خود یا خرید از واحدهای CHP) تأمین می‌کند.

۴. آلمان:

بسیاری از شهرها مانند برلین، هامبورگ و مونیخ از نیروگاه‌های CHP در مقیاس بزرگ برای تأمین گرمایش شهری استفاده می‌کنند.

۵. چین:

در مناطق سردسیر شمالی چین (مانند هاربین)، سیستم‌های district heating گسترده مبتنی بر نیروگاه‌های حرارتی رایج است.

چگونگی کارکرد:

در یک نیروگاه حرارتی معمولی، حدود ۴۰–۵۰٪ انرژی سوخت به برق تبدیل می‌شود و باقی به صورت حرارت تلف می‌شود (از طریق برج خنک‌کن یا دودکش).

در یک نیروگاه CHP، بخشی از این حرارت تلف‌شده (مثلاً از اگزوز توربین گاز یا کندانسور) بازیافت شده و برای گرم کردن آب مورد استفاده در سیستم گرمایش منطقه‌ای یا آب گرم مصرفی شهری به کار می‌رود.

به این ترتیب راندمان کلی انرژی می‌تواند از حدود ۸۵٪ تا بیش از ۹۰٪ برسد.

مزایا:

  • بازدهی بالای انرژی و صرفه‌جویی در سوخت
  • کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نسبت به تولید جداگانه برق و گرما
  • پایداری بیشتر در تأمین گرمایش در زمستان
  • امکان استفاده از منابع مختلف سوخت (گاز، زیست‌توده، زباله)

چالش‌ها:

· هزینه بالای اولیه برای ایجاد شبکه توزیع لوله‌های آب گرم

· نیاز به برنامه‌ریزی شهری یکپارچه

کاهش نیاز به گرمایش در تابستان (در برخی طرح‌ها از این گرمای اضافی برای تولید سرما به صورت جذبی استفاده می‌شود).

در بسیاری از کشورهای پیشرفته و در حال توسعه به‌طور گسترده‌ای برای بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش آلودگی به کار می‌رود.

+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۴ساعت 13:51  توسط سید حسین میرافضلی   |